شمیم گل نرگس

امتيازهاي قلم

«قلم» سه امتياز دارد که در «بيان» آن‏ها را نمي‏ بينيم:

1. باقي بودن:

سخن فرار مي‏کند و نوشته باقي است. امير مؤمنان علي عليه‏السلام در سخن جالبي مي‏فرمايد: «دانش را با نوشتن در بند کنيد» تا باقي بماند و از کفتان نرود.

2. دقيق بودن:

بيان و سخن معمولاً دقيق نيست. اگر قرار بود کتابي که هزار سال پيش نوشته شده، زباني به ما مي‏رسيد و در جايي نوشته نمي‏شد، هيچ گاه به طور دقيق به ما نمي‏رسيد و در واقع ما کتاب ديگري را پيش روي خود مي‏ديديم.

3. عميق بودن:

مطالب نوشته عميق و فکرشده است؛ در حالي که به طور معمول سخنان، بدون تأمل گفته مي‏شود و کم محتواست. نويسندگان گاه يک ساعت فکر مي‏کنند و يک خط مي‏نويسند، ولي در سخن نمي‏توان آن دقت را رعايت کرد.

علامه طبرسي رحمه‏الله در اين مورد مي‏نويسد:«بيان دو گونه است: بيان زبان و بيان قلم. بيان زبان، با گذشت زمان کهنه مي‏شود و از بين مي‏رود، ولي بيان قلم تا ابد باقي است».